Powstanie i dzieje szkoły

Zamysł powołania w Łochowie szkoły średniej powstał w czasie okupacji hitlerowskiej wśród miejscowych nauczycieli tajnego nauczania. 18 października 1944 r. grupa działaczy oświatowych z terenu Łochowa w osobach: Tadeusza Kowalczyka, Józefa Polarczyka, Marii Sadzewiczowej, Tomasza Szczechury, Elżbiety Szubert, Władysława Weinerta i Kazimierza Wietrzykowskiego powołała Gimnazjum. Było to Prywatne Gimnazjum Koedukacyjne Ogólnokształcące, które 17 grudnia 1945 roku zostało przejęte przez Samorząd Gminy Łochów i zmieniło nazwę na Samorządowe Koedukacyjne Ogólnokształcące Gimnazjum
i Liceum w Łochowie, któremu 30 maja 1946 roku nadano imię Tadeusza Kościuszki.

Ważnym etapem w rozwoju Liceum było przekazanie przez władze państwowe ośrodka Stefanin dla dalszego jego rozwoju (29 października 1947 r.). Kiedy Liceum otrzymało nowa siedzibę w “dworku”, jego nauczyciele i rodzice uczniów zdawali sobie sprawę, że przyszłość Liceum w Łochowie związana jest z nową siedzibą, a stary zabytkowy “dworek” należy przeznaczyć na internat, ponieważ 40% uczniów mieszkało w dużej odległości od siedziby szkoły. Zbliżające się obchody Tysiąclecia Państwa Polskiego i hasło “1000 szkół na 1000-lecie” stwarzało możliwości wybudowania nowego gmachu dla Liceum w Łochowie. Znaleziono fundatora dzięki działaczom spółdzielczości. Został nim pion CRS; Wojewódzki Związek Gminnych Spółdzielni “Samopomoc Chłopska” w Warszawie. Uroczystość otwarcia nowej siedziby Liceum w Łochowie odbyła się 7 czerwca 1964 roku wraz z nadaniem imienia Marii Sadzewiczowej.Ważniejsze wydarzenia na przestrzeni dziejów szkoły

o   1944 r – powstanie szkoły średniej (Gimnazjum, Liceum)

o   1947 r – nowa siedziba szkoły – ” dworek” w Stefaninie

o   1964 r – otwarcie nowej siedziby szkoły – Tysiąclatka

o   1970 r – 25-lecie Liceum, Zjazd Absolwentów i Wychowanków, wmurowanie w budynku tablicy pamiątkowej poświęconej założycielom Liceum

o   1975 r – 30-lecie Liceum połączone z ufundowaniem sztandaru

o   1976 r -Sesja Kopernikowska z okazji 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika

o   1984 r-  40-lecie Liceum połączone z kolejnym Zjazdem Absolwentów

o   1989 r – 45-lecie Liceum, okolicznościowe wydawnictwo

o   1994 r – 50-lecie Liceum ,kolejny Zjazd Absolwentów

o   1996 r – utworzenie Liceum Ekonomicznego i rozbudowa gmachu szkoły (pod jedną dyrekcją z Liceum Ogólnokształcącym)

o   1998 r – Sesja Mickiewiczowska z okazji 200 rocznicy urodzin poety

Od czasu otwarcia placówki do dnia dzisiejszego jej mury opuściło ponad 3000 absolwentów.

Ważniejsze postacie związane z placówką

Od 1944 do 2002 roku Liceum było kierowane przez: 12-tu dyrektorów; pierwszym była Maria Sadzewiczowa, najdłużej jako dyrektor pracował Andrzej Suchenek-  21 lat.

Dyrektorzy:

Maria Sadzewiczowa (1944 -1947)

Jan Salinger (1947 -1950)

Władysław Weinert (1950 -1954)

Maria Sawicka (1954 -1960)

Bogusław Krasucki (1960 -1969)

Ewa Michalska (1969 -1971)

Barbara Kolasinska (1971 -1974)

Jerzy Golec (1974 -1991)

Ryszard Sawicki (1991 -1993)

Elżbieta Lanc (1993 -1998)

Henryka Kocińska (1998 -1999)

Andrzej Suchenek (1999 – 2020)

Ewa Sulowska (p.o. Dyrektora Szkoły 2020 – 2020)

Agnieszka Ludwin (2020 – do chwili obecnej)

W tym samym czasie liczba pracujących nauczycieli osiągnęła 165 osób. Wśród tak dużej liczby pedagogów pracujących w Liceum w Łochowie każdy z nich zostawia jakiś ślad przede wszystkim w pamięci młodzieży. Szczególnie wyróżnili się:
 
Maria Sadzewiczowa żyła w latach 1881 – 1957. Po ukończeniu studiów przystąpiła z całą pasją do pracy pedagogicznej w Warszawie, koniec okupacji zastał ją w okolicach Łochowa, należy do twórców szkoły średniej w Łochowie, była jej pierwszym dyrektorem. Uczyła matematyki i fizyki. Potrafiła rozbudzać dążenia i pasje naukowe swoich wychowanków. czytaj więcej …
 
Władysław Weinert – założyciel Liceum, człowiek wszechstronnie wykształcony, urodzony społecznik, czynnie zaangażowany w ruch spółdzielczy, żołnierz AK, dobry duch tej szkoły. W latach 1950-1954 pełnił funkcje dyrektora . Dzięki jego zaangażowaniu Liceum
otrzymało nowa siedzibę w 1964 roku.
 
Jadwiga Adam, nauczycielka wychowania fizycznego, dużo pracy włożyła, aby Liceum w Łochowie otrzymało nowa siedzibę. Czynnie zaangażowana w życie sportowe Liceum oraz w rozwój kulturowy szkoły; przez wiele lat prowadziła Zespół Taneczny w szkole.
 
Bożena Pilkiewicz, wszechstronny nauczyciel, głównie języka rosyjskiego, a także matematyki. Do czasu otwarcia nowego internatu pełniła także funkcje jego kierownika, pogodna, życzliwa da nauczycieli i uczniów. Zawsze broniła praw ucznia.
 
Maria Sawicka, nauczycielka języka francuskiego i łaciny, a także dyrektor Liceum, była znakomitym gospodarzem.

Kornelia Elgass, nauczycielka matematyki, wymagająca i surowa. Uczniom, którzy mieli trudności w opanowaniu elementarnej wiedzy z tego przedmiotu organizowała dodatkowe konsultacje.
 
Barbara Domańska, nauczycielka biologii, organizatorka pracowni przedmiotowej, wspaniale prowadziła działkę szkolną, a także urządzała i konserwowała tereny zielone wokoło szkoły. Nie liczyła czasu poświęconego szkole i młodzieży. Przygotowywała co roku
uczestników Olimpiady Biologicznej, akcje LOP.
 
Daniela Pocenta, nauczycielka plastyki. Potrafiła zainteresować malarstwem młodzież pozostawiła w spadku szkole wiele obrazów. Przez cały okres pracy w szkole potrafiła skupić wokół siebie grupy młodzieży, z którymi realizowała ich artystyczne pasje.
 
Barbara Kolasinska była dyrektorem Liceum w latach 1971 – 1974, z wykształcenia i zamiłowania nauczyciel geografii, organizowała w Liceum pracownie geograficzna tylko dzięki zaangażowaniu młodzieży, rozumiała młodzież i jej pasje, uczyła ja samorządności w klasie i w szkole.
 
Bogusław Krasucki w Liceum pracował w latach 1956 – 1969 jako nauczyciel geografii i w latach 1960- 1969 był dyrektorem. Doprowadził do ukończenia nowego budynku i jego zagospodarowania.
 
Jerzy Golec był dyrektorem Liceum od 1974 do 1991 roku, w latach 1962 – 1972 pod jego kierownictwem działał Teatr Szkolny Liceum Ogólnokształcącego; wystawiono m.in. -“Zemsta”, Barbara Radziwiczówna”, “Konrad Wallenrod”, “Pan Jowialski”, “Antygona”,
“Listy więzienne Krystyny Wituskiej”.